Clemens Stolwijk Kunst

Schilderen  en  Tekenen
Tekenen is leuk, een krabbeltje, een schetsje, krassen, contouren en diepte. Schilderen is ook leuk, het beeld vorm geven in kleuren en verfijning, of juist niet. Kijken en interpreteren, de werkelijkheid omzetten in een afbeelding. Meestal maak ik foto’s om later te schilderen, want op dat moment heb ik geen tijd.

Maar wat zie ik eigenlijk? En zie jij hetzelfde wat ik zie? Alleen als je ‘goed’ kijkt krijg je gevoel voor verhoudingen, richting en vorm. Ik teken of schilder iets omdat ik het zelf leuk of mooi vind, of het proces van het maken is spannend.
En dan , hoe ga ik het maken, exact, schets of detail of een impressie. Welk gevoel kan je tot uiting brengen met tekenen, en wanneer juist beter met schilderen?
Deze worsteling houdt mij nog steeds bezig. Daarom ben ik nog steeds op zoek naar mijn vorm, noem het een eigen stijl, waarin ik mijn gevoel voor sfeer, karakter, en schoonheid kan uitdrukken, vanuit een interessante compositie.
Tot nu toe heb ik geleerd hoe je moet tekenen. In de 8 jaar Arendonk heb ik heel veel werk gemaakt. Maar dan! Hoe ga je verder? Talloze schetsen in houtskool en inkt, portret en model.
Op vakantie zijn het meestal huisjes of heuvels keurig geschilderd in acryl, vaak met raampjes, details en te veel. Weg laten dus, maar wat en hoe!

In Kunstboeken vind ik wel datgene wat ik ook zou willen. Bijvoorbeeld;
‘Spelen met licht in acryl’ van John Hammond (Cantecleer, ISBN 90-213-3516-6).
Maar ook het werk van Sam Drukker met zijn vage omgeving en op onderdelen het detail (ISBN 90-9017865-1).
Ook Ben Snijders heeft prachtige portretten tegen een achtergrond van levendige vlakken.  
Goed geschilderd zijn ook werken van Alfred Stevens en de Gebroeders Oyens,
terwijl Willem Roelofs (1822-1897) een penseelvoering heeft die in zijn tijd vast een smeersel werd genoemd, maar een levendig resultaat heeft.

Vanaf 2008 gebruik ik vaak het paletmes, lekker grof en met verschillende lagen en verbonden kleuren. Als eerste ‘het kerkje van Van Gogh’, in Nuenen. Boten en strand, maar vaak toch weer de penseel, en dan weer een klein kwastje.
Heel anders is portret schilderen, nu vanaf een foto met af en toe de persoon erbij. Neem Ellen ten Damme, naar een foto uit de Volkskrant. Moeilijker is een goed gelijkend portret te maken van een bekende, want men kent de persoon met een eigen uitstraling.

In 2009 veel meer met paletmes geëxperimenteerd, ook door de discipline van het werken op vaste dagen in een atelier. We gaan door, ik zal het laten zien.